het verhaal                                                                                            els boot


Toen ik een klein meisje was stond in mijn slaapkamer een tafeltje. Mijn moeder had het oranje - blauw geverfd. Het was mijn bureautje. In het midden zat een lade waarin ik een schrift, een kroontjespen en een oud uilenbrilletje van mijn vader bewaarde. Een bril; het hoorde bij schrijven vond ik toen. Nu weet ik eigenlijk niet beter. Ik kan nog geen kop koffie zetten zonder bril. In stilte schreef ik gedichtjes en verhaaltjes in dat schrift. Op school haalde ik altijd hoge cijfers voor opstellen. Ik had kennelijk een rijke fantasie. Helaas is dat schriftje ergens verloren gegaan. Dat vind ik jammer. Ik had graag de verhaaltjes van dat kleine meisje willen lezen.  

 

Schrijven heb ik altijd gedaan. In mijn 'grote mensen' bureaulade zitten vele ontwerpen, tijdlijnen, eerste hoofdstukken en losse notities van boeken die ik nooit schreef. Er was geen tijd voor het echte werk in mijn hoofd. Wel op de klok natuurlijk maar voor schrijven, echt schrijven moet er tijd zijn in mijn hoofd. Tijd in mijn hoofd en tijd op de klok zijn voor mij nu eenmaal twee verschillende dingen.

 

Op deze website staan mijn boeken, de recensies die ik maak over de boeken die ik lees, blogs over onderwerpen die ik boeiend vind, links naar andere websites en natuurlijk een contactknop. Ik stel elke bijdrage van mijn lezers zeer op prijs. Maak er dus gebruik van.