Alle recensies die je hier leest zijn terug te vinden op mijn Goodreads pagina. Goodreads is een geweldig wereldwijd platform voor lezers en schrijvers. Iedereen kan op die site meedoen in verschillende groepen waaronder reviewgroepen, lezersgroepen (ook Nederlandse), schrijversgroepen etc. Voor mijn Nederlandstalige activiteiten ben ik als auteur ook aangesloten op Hebban. Daar zijn mijn boeken en recensies ook te vinden

Een Trein als metafoor voor de reis van ons leven.

*****

...'Ik kan niet uitstappen. Ik kan de spoorbaan en de richting niet veranderen. Ik bepaal niet het tempo. Ik zie de locomotief niet een weet niet of de machinist te vertrouwen is. Ik weet niet of hij de seinen in de gaten houdt en merkt of een wissel verkeerd staat.'...
Het is een zin uit de geschriften die Amadeu Prado achterlaat en waarop Gregorius de hand weet te leggen. Gregorius, een saaie man die zich zijn leven lang onbegrepen gevoeld heeft voelt zich verwant met deze onbekende schrijver. Het is genoeg voor hem om te doen wat hij nooit zou doen: hij laat alles achter zich en gaat op zoek naar Amadeu, stapt in de trein en laat zich meevoeren naar zijn diepste gevoelens. Amadeu wordt voor hem de weg naar een vrijheid die hij nooit kende.

Een recensent van het Parool schrijft op de achterflap; 'De roman verdient het een bestseller te worden. Zeker weten. Wel bizar dat ik de hand wist te leggen op dit boek in een tweedehands winkel en het kocht voor één euro vijftig net zoals Gregorius Amadeu Prado's boek bij toeval vond.

vijf sterren

zie ook mijn hebban pagina

 

 

 

Geniaal

 

Genialiteit grenst aan waanzin, zegt men weleens. Welnu, dat geldt volgens mij in z'n algemeenheid voor Koch (ik las ook Red ons, Maria Montanelli van Koch) en in het bijzonder voor Het Diner. Wat een schitterend boek! Wat allemaal gewoon en doorsnee lijkt wordt gaande het verhaal steeds minder gewoon en absurd. Wat ik aan Koch vooral bewonder is de wijze waarop hij instaat is zijn personages zo vorm te geven dat ze U of ik zouden kunnen zijn en daarmee maakt hij de waanzin en absurditeit van onze eigen levens soms ongemakkelijk voelbaar. Waar het boek over gaat staat op in de flaptekst, die ga ik dus niet herhalen. Vijf sterren. Lezen zou ik zeggen! 

Een moedig boek.

 

Voor mijn nieuwe roman 'Nao' moet ik wat onderzoek doen. Het verhaal speelt zich namelijk of tegen het decor van de Koerdische kwestie. Nu ben ik een goed krantenlezer, progressief in mijn opvattingen en heb ik de discussie over, of de PKK een terroristische organisatie is of niet, op de voet gevolgd. Toch meende ik dat het goed zou zijn eens bij deskundigen te rade te gaan. En dat is een goed besluit geweest.
Frederike Geerdink is een absolute deskundige op het gebied van de Koerdische kwestie. Zij besloot een jaar lang mee te reizen met Koerdische strijders en de beweging zo van binnenuit nog beter te leren kennen. Over dat jaar schreef zij dit boek.
Niet alleen geeft ze inzicht in de activiteiten van de Koerdische strijders van de PKK en YPS/J. Ze geeft inzicht in de Ideologie van de Ocalan volgers, hun motieven en beweegredenen. Dus beschrijft ze ook de vervolging en ontkenning van de Koerden als volk met een eigen culturele achtergrond en taal: Koerdisch spreken is in Turkije verboden. Het oordeel over wat ze schrijft laat ze aan de lezer. Door haar boek ben ik gaan begrijpen wat er echt speelt in de regio en ben ik genezen van het idee dat de PKK een onafhankelijk Koerdistan nastreeft: het is meer en zit veel dieper. Kennelijk worden wij hier in het westen ook slechts spaarzaam geïnformeerd.
Goede journalistiek, goed geschreven. Dank Frederike.

 

 

 

54291776
's review
Aug 22, 2018  ·                     
                     

Zo, dat was een hele zit.
Vier Napolitaanse romans! Maar met zoveel genoegen.....!!!!

De vier boeken verhalen over het leven van twee vriendinnen, geboren en getogen in een van de achterbuurten van het naoorlogse Napels tot aan hun ouderdom.
Het gaat niet alleen over de onverwoestbare vriendschap maar ook over hun pogingen zichzelf te bevrijden van hun achtergrond, ambitie en mislukking. Een gevecht dat zich op meerdere fronten afspeelt. Lenu en Lila, twee begaafde meisjes, de één lukt het door te leren en zich te ontpoppen tot een succesvol auteur, de ander krijgt die kans niet en zoekt haar weg in haar eigen milieu. Beiden krijgen, door hun intelligentie, te maken met een identiteitscrisis, beiden vechten tegen de macho-mannencultuur.
Hoewel niemand weet wie Elena Ferrante eigenlijk is (zij geeft nooit interviews, er zijn geen foto's van haar) weet ik zeker dat Ferrante in elk geval 'vrouw' is. De indringende wijze waarop zij de psyche van de vrouw weet te ontrafelen kan alleen maar van een vrouw komen. Succes en mislukking, kracht en zwakte, moed en lafheid; het wordt allemaal op een soms heel confronterende manier verteld. Sommige passages las ik met het schaamrood op de kaken, in anderen voelde ik mij gekend en was diep onder de indruk van Ferrante's kunst de bijna niet te vangen vlinders van diepste gevoelens zo treffend te omschrijven en soms kon ik haar eerlijkheid nauwelijks aan.
Deze serie is een moedig werk; nietsontziend, eerlijk en intelligent. Schitterend geschreven en ja...inderdaad verslavend.
Alle vier de boeken vijf sterren.


by

 

(Goodreads Author),

 

(Translator)

 

54291776
's review
Aug 08, 2018  ·                               

                        

God als Misvatting is een vlot en goed geschreven boek. De door Dawkins gebruikte humor gaat al snel vervelen omdat het cynisch sarcasme is waar hijzelf kennelijk niet genoeg van krijgt.
De reden waarom ik dit boek maar 1 ster heb gegeven is omdat ik nooit eerder een meer zinloos boek gelezen heb dan dit. Op pagina 310 ben ik dan ook gestopt. Ergens in het begin citeert Dawkins een wetenschapper die gezegd zou hebben dat geloof over geloven gaat, niet over wetenschap. En daarmee heeft hij meteen de grootste valkuil te pakken voor zijn missie; bewijzen dat God niet bestaat. Het boek pretendeert te gaan over alle godsdiensten maar richt zich, gaandeweg in toenemende mate op het Christendom. Pagina's lang wijdt Dawkins aan de Christelijke kerk die probeert haar gelijk te halen door belangrijke wetenschappers, door de eeuwen heen, ten tonele te voeren als vrome gelovigen. Vervolgens besteedt Dawkins nog meer pagina's om het zelfde te doen; wetenschappers die niet geloven ten tonele voeren.
Er worden pagina's gewijd aan de veronderstelling van Dawkins dat geloven vooral voor de dommen is. En zo gaat het maar door. Dawkins neemt in zijn stellingen nooit een tijdsgewricht in ogenschouw, politiek en economische omstandigheden en beredeneert alles vanuit zijn eigen perspectief in het hier en nu.

Niemand kan aantonen dat God bestaat of niet bestaat; een heilloze missie dus.
Het is jammer omdat Dawkins wel een belangrijk onderwerp opvoert maar niet verder uitwerkt namelijk de discriminatie van niet gelovigen (atheïsten) in onze westerse samenleving. Ik was nu juist zeer geïnteresseerd in zijn gedachten en opvattingen hierover. Als hij zijn boek meer gericht had op die discriminatie in plaats van te willen bewijzen dat God niet bestaat dan was het vele malen sterker geweest en niet zinloos.
Duizendmaal liever lees ik het wetenschappelijk verantwoorde boek van Karin Armstrong Een Geschiedenis van God 4000 jaar jodendom christendom en islam, dat gaat over het telkens veranderende Godsbeeld van mensen onderdruk van sociale, politieke en economische omstandigheden. Het zet, door het neutraal wetenschappelijke karakter en een uitputtende historische kennis, veel meer aan tot denken.

Onze Oom

by 

 

54291776
's review
May 27, 2018  ·                          

                      

In Onze Oom van Arnon Grunberg bevinden we ons in een fictief, waarschijnlijk Zuid Amerikaans land. Zonder dat het gezegd of geschreven wordt, is er sprake van een militaire dictatuur. Beschrijven waar het verhaal overgaat is niet zo moeilijk. Eigenlijk is het hele verhaal opgehangen aan een gestolen kind en haar weg naar volwassenheid die rauw en uitzonderlijk is. Maar waar gaat het boek nu eigenlijk echt over. Dat is best moeilijk te duiden. Volgens de flap gaat het over toewijding aan idealen en gedreven ambitie. Toch las ik iets anders, een veel verontrustender boodschap. Elk personage is in principe 'aardig' en toegewijd aan zijn of haar idealen. In allen kan de lezer zich tot op zekere hoogte herkennen. Toch zijn ze allemaal op hun eigen manier ook monsterlijk. In Onze Oom worden slachtoffers daders en daders worden slachtoffers. Gedreven door fanatisme, jagen ze allemaal hun idealen na. Alleen de protagonist Lina, drijft bijna als vanzelfsprekend mee in die chaos. Zij is een slachtoffer maar wordt een dader als een vanzelfsprekend gevolg van overlevingsdrang. En dat is eigenlijk een gitzwarte boodschap.
Ik vond het fascinerend om te lezen. Vier sterren

   

by

 

54291776
's review
May 27, 2018  ·                                                          

Het is verrassend de reviews te lezen die dit boek tot nu toe kreeg op Goodreads. Kennelijk heeft iedereen er iets anders in gelezen en vaak (volgens mij) vanuit een vooringenomen standpunt, of met bar weinig zelfreflectie zoals een lezer uit Oud Zuid die zich ernstig aangesproken voelt en kiest voor de frontale verdediging. Een compliment voor Vuijsje lijkt mij. Ik denk dat dit boek niet gaat over de multiculturele samenleving bezien vanuit het witte Nederlandse perspectief. In de eerste pagina's rekent Vuijsje genadeloos (en hilarisch) af met het idee dat het probleem van onze multiculturele samenleving gaat over wij tegen zij, maar over 'iedereen tegen elkaar'. Die nuance mocht wel eens heel helder op papier gezet worden. Dat maakt overigens de opgave waar wij als samenleving voor staan wel wat ingewikkelder.
Het boek gaat eigenlijk over de identiteitscrisis waarin een jonge joodse jongen die lijkt op een Marokkaan mee dealt (...ik zie eruit als een Marokkaan. Dat is soms een voordeel, meestal een nadeel). Vuijsje beschrijft de positie van de zwarte vrouw in onze samenleving op een uitzonderlijk humoristische wijze maar eigenlijk als een diepe, diepe aanklacht tegen de positie die ze innemen in onze samenleving. Afgestompt en gespeend van liefde, overleven ze in een wereld die hen die positie 'gunde'. Meesterlijk! Laat ik eens gek doen: ik geef dit boek vijf sterren. Proficiat Vuijsje, schitterend debuut.

   

 

  

by
54291776
's review
Apr 19, 2018  ·                                   

                          Last read April 3, 2018 to April 19, 2018.

Mijn eerste gedachte was: wat kan Durlacher schitterend schrijven. Ik zou willen dat ik dat kon!
Ik heb het al eerder gezegd; een oorlog duurt langer dan hij duurt! De verwikkelingen in naoorlogse jaren zijn vaak dramatisch en aangrijpend. Dat was ook één van de thema's in het boek van Marias Zo Begint het Slechte. Mensen proberen zich weer te schikken in een leven na de escalatie ook als dat betekent dat zij daarvoor zich anders voor moeten doen of een andere identiteit aan moeten nemen.
Met het thema van het boek van Durlacher is dus helemaal niks mis en is het zelfs zeer geloofwaardig. Waar ik een probleem mee had was de manier waarop de twee hoofd personages omgaan met hun probleem die past gewoon niet bij de karakterbeschrijving van deze mensen en dat is jammer omdat daarmee een groot deel van de geloofwaardigheid van het verhaal verloren gaat. Vandaar maar drie sterren.


by

54291776
's review
Apr 03, 2018  ·                                  

                         
April 3, 2018.
Bekentenissen van een meestersmokkelaar wordt verteld door Paul Meyer (de meestersmokkelaar) en kennelijk geschreven door Wim van den Eynde.
Ik snap dit boek niet! In het woord vooraf schrijft van den Eynde: "....vergoelijking of zelfs verheerlijking van criminaliteit, was een onderneming waar ik liever niet aan begon...."
Het boek is één grote verheerlijking van een zelfbenoemde meestersmokkelaar, die iets minder 'meester' is dan hij zelf graag zou willen, omdat hij uiteindelijk wel vrij snel gepakt is. Niet kritisch, en de derden die aan het woord komen over de 'meester' dragen hem juist op handen. Het was goed geweest om wel een kritische noot toe te voegen al was het maar om de schijn van persoonsverheerlijking te vermijden.
                     
Het verhaal klopt ook niet. De 'meester' vindt zichzelf een ethisch crimineel want hij is geen dief is, heeft niemand verlinkt en doet niet aan harddrugs. Vervolgens beschrijft hij hoe hij mensen bedonderde en geld afhandig maakte en smokkelde hij harddrugs.
Ik ga er niet veel woorden aan vuil maken. Als het bedoelt is als opmaat naar een filmscript dan is dat doel bereikt. De filmrechten  zijn verkocht. Proficiat. Eén ster voor de moeite.


by

54291776
's review vijf sterren 
Mar 04, 2018  ·   
                                      
HhhH van Laurent Binet vind ik een meester werk. Op een mooie, hier en daar tamelijk cynische wijze beschrijft hij de gebeurtenissen rond de aanslag op Heydrich, de leidende nazi in het Protectoraat Tsjechië Slowakije. Op een rechttoe rechtaan manier beschrijft hij de verschrikkingen van het naziregime, de planmatige werkwijze van de
genocide op onze Joodse medemens die bedacht en ontworpen werd door Heydrich.
Dat is niet de enige reden waarom ik dit boek een meesterwerk vind.
Binet voegt met dit boek een nieuwe vorm van non-fictie toe aan wat we tot nu toe kennen.
Op de cover staat dat HhhH een 'roman' is wat impliceert dat het fictie is. Niet dus. Binet heeft zich uitstekend gedocumenteerd over de waargebeurde aanslag in Praag op het leven van Heydrich. Zelf schrijft hij; "Alles in dit boek is waar" toch laat hij regelmatig zijn fantasie de vrije loop en meldt dat dan ook aan de lezer. Met de lezer is hij eigenlijk het hele boek in gesprek. Door op deze manier non-fictie, biografie dan wel geschiedschrijving te maken geeft hij gedreven weer hoe betrokken hij zich voelt bij het land, de stad en de aanslag plegers. Zelf noemt hij zijn boek een 'infra-roman'.
Door zijn manier van werken, het combineren van feiten met zijn eigen fantasie en gevoel, het spreken met de lezer, heeft Binet een boek geschreven dat niet meer loslaat en mij de rillingen gaf. De combinatie van fictie en feit maakt ook goed duidelijk dat fictie en feit standaard door elkaar lopen als het gaat om de waarnemingen van getuigen. Het grote probleem van biografie- en geschiedkundige schrijvers. Dat heeft Binet opgelost! Een nieuw genre is geboren.
Binnenkort gauw maar weer eens naar Praag.

 

 


by

54291776
's review  5 sterren 
Feb 15, 2018  ·                                   
Dit was een hele kluif! Zeker de moeite waard. Zoals Wilson op de achterflap schrijft; 'Dit is het meest fascinerende en geleerde boek over de grootste wilde-ganzenjacht in de geschiedenis: de zoektocht naar God. Karen Armstrong is een genie.', en daar sluit ik mij helemaal bij aan. Armstrong geeft in 511 pagina's de 4000 jaar oude geschiedenis van een zich telkens wijzigend en aangepast Godsbeeld. De worsteling van theologen, wetenschappers en  filosofen om vraagstukken van hun geloof of religie op te lossen. Armstrong beschrijft de overeenkomsten en verschillen tussen Jodendom, Christendom en Islam, de samenwerking en tegenstellingen. Ze doet dit waardenvrij. Het boek gaat niet over wel of niet geloven maar over de wijze waarop mensen in   verschillende culturen en tijden hun godsgeloof vormgaven. Verbijsterend diepgaand. Hoe is het mogelijk dat een jonge vrouw als Karin Armstrong zoveel bronnen bestudeerde om tot dit werk te komen. Ze moet wel geniaal zijn. Voor lezers die houden van sterk filosofisch georiënteerde literatuur een absolute aanrader!                      

                           

   

"Als Je Het Licht Niet Kunt Zien" vertelt het verhaal van een Frans meisje en een Duitse jongen tegen het decor van een zich ontvouwende wereld oorlog.
Doerr weet in dit meesterwerk niet alleen op een intrigerende wijze de levens van de hoofdpersonen te vervlechten ook slecht hij de barriere tussen goed en kwaad en maakt daarmee dit boek tot een aanklacht tegen oorlog. Het middelpunt vormt een 'steen der wijzen' die alles overwint.
Dit is één van die boeken die ik nu al mis omdat ik het uit heb!
Het boek is vlot en met diepgang geschreven in korte hoofdstukken. Al snel weet de lezer waar levenspaden elkaar zullen gaan kruisen maar niet hoe. En juist die spanning en de intense beschrijving van Doerr maakt dit werk zo heel erg de moeite waard.
Een absolute aanrader!!

De Geniale Vriendin van Elena Ferrante vertelt het verhaal van twee vriendinnen in het naoorlogse Napels.
Het verhaal begint op het moment dat de vertelster halverwege de 60 is. In de 300 pagina's die volgen, blikt zij terug op haar jeugd samen met haar vriendin vanaf hun kindertijd tot aan de adolescenten leeftijd van ca. 16 jaar. Gedurende de tien jaar die zij beschrijft, wordt pijnlijk duidelijk wat een verschil in kansen voor eenvoudige meisjes betekent voor hun levens en hun vriendschap.
Ik heb het boek gretig gelezen maar was toch wel onthutst door het einde.
Misschien heb ik het niet goed begrepen, maar voor mijn gevoel ontbreken er ca. 100 pagina's. Het gat in tijd tussen de gebeurtenissen tot hun 16de jaar en het verdwijnen van Lila (de vriendin) op 66 jarige leeftijd, is te groot. De positionering van de beide meisjes in een armoedige mannen wereld, waarin zij beiden te maken hebben met een dubbel vooroordeel ( een arbeidersklasse die zich poogt te ontworstelen aan een verstikkende armoede en twee meisjes die zich, daarbinnen proberen te ontworstelen aan de ondergeschikte rol van vrouwen) is goed en aangrijpend beschreven. Het biedt een duidelijk beeld van hun uitgangsposities voor de rest van hun leven. Jammer is dat die 'rest van hun leven' niet beschreven wordt en daardoor de uiteindelijke keuze van Lila zo uit het niks te voorschijn komt. Het thema had in de jaren tussen zestien en zestig meer uitgeschreven moeten worden.
Vandaar drie sterren.

Op de titelpagina van het boek staat een, in het Spaans geschreven opdracht; 'Van je vader en je moeder', en dan hun namen. Ik heb het boek geleend van een vriend. Hij is een Arubaanse Creool.
Zijn ouders of groot-ouders, waarschijnlijk afkomstig uit Haïti en zeer waarschijnlijk nazaten van geïmporteerde slaven uit Afrika, staken de grens over naar de Dominicaanse Republiek omdat daar veel vraag was naar goedkope arbeidskrachten. In die jaren zuchtte de Dominicaanse Republiek onder de dictatuur van Trujillo (aan de macht van 1930 - 1961). Toen Trujillo besloot dat de Creolen uit Haïti te massaal werden en de werkgelegenheid van zijn eigen volk bedreigden, liet hij er zonder enige vorm van proces tien duizenden vermoorden door het leger. Het was waarschijnlijk in die tijd dat mijn vriend zijn ouders vluchtten en terecht kwamen op Aruba. En zo werd mijn vriend een voor ons Nederlanders, gewone Creool uit onze overzeese gebiedsdelen. Dat hij Spaanstalig is ('thuis spraken we Spaans, op school Nederlands en op straat Papiamento') illustreert hoe weinig wij weten van de achtergrond van vele van onze landgenoten. Het is een structurele desinteresse in de gebeurtenissen van Latijns Amerika.

Vargas Llosa beschrijft in dit adembenemende boek de gruwelen van deze wrede dictator. Hij kiest ervoor niet als decor het gruwelijk bloedvergieten te beschrijven. Vargas Llosa gaat dieper, hij beschrijft de ongeëvenaarde manipulatie die mensen tot weerloze kleuters maakt en slaven van een regime dat niet deugt. Hij beschrijft hoe één man met deze manipulatie mensen zo ver krijgt dat zij meer dan 30 jaar doen wat hen opgedragen wordt en de voeten van de Weldoener blijven kussen.
Een aanrader!

 

Ik ben een fan van Adriaan van Dis. Niet alleen zijn werk maar vooral ook 'de mens'.
Hij heeft een prettige intellectuele visie op de wereld en met het klimmen der jaren lijkt het alsof hij explicieter is geworden in het uitspreken van opvattingen en meningen.

De Wandelaar is uitstekend geschreven, vlot en gevoelsmatig. Een verhaal zonder veel omhaal over de kleine maar o zo belangrijke dingen van het leven.
Toch heb ik een beetje een probleem met dit boek. Het is net of ik telkens de clou miste of personages onvoldoende duidelijk uit de verf kwamen. De vriendschap met de priester, de ontluikende warmte tussen het hoofd personage en de vrouw uit Bangladesh, de rol van de hond....
Soms had ik het gevoel dat het allemaal wat te snel ging om de ware betekenis van deze personen in het verhaal helder te krijgen.
Maar toch zeer de moeite waard.

Het Eiland onder de Zee vertelt het verhaal van een jonge slavin op Haïti, tot aan haar veertigste jaar.
Isabel Allende is als geen ander een kroniek schrijfster en dit boek is een van haar betere. Zonder moralisme en oordelen vertelt ze over de gruwelen van de slavernij en deze donkere periode uit onze geschiedenis.
Het verhaal heeft mij geboeid en leest prettig. Helaas ben ik niet zo'n liefhebber van dit genre en daarom begrijp ik ook het einde niet. Op enig moment moet je stoppen met schrijven over, in dit geval, het leven van hoofd personage Zarité. Waarom Allende heeft gekozen halverwege het leven van Zarité te stoppen is mij dus niet duidelijk. Het komt wat gekunsteld over, alsof het verhaal nog niet af is, de cirkel nog niet rond is. Dat is natuurlijk altijd een probleem met het schrijven van een kroniek. In dit geval had er een duidelijker markering moeten zijn die een einde rechtvaardigt. Die was er niet.
Dat vind ik jammer. Maar...desalniettemin zeer de moeite waard.
Eerder beoordeelde ik het boek van Mario Vargas Llossa - Het feest van de bok. Het verhaal van dit boek speelt ruim 100 jaar eerder maar wel op het zelfde eiland. Een omgekeerde volgorde van lezen was logischer geweest.
Voor iedereen die deze onderbelichte periode (de slavernij) in ons deel van de wereld beter wil leren kennen en daardoor de afkomst van mensen in onze eigen samenleving beter willen begrijpen, is dit boek zeker een aanrader.

 

Het is 1980. Na de dood van Generaal Franco is er een eind gekomen aan een lange tijd van politieke instabiliteit. Tijdens de Republiek, de burgeroorlog en vervolgens de dictatuur onder Franco, hebben veel mensen zich staande moeten houden in een sfeer van afrekening, afpersing en bedrog. Een oorlog duurt nu eenmaal veel langer dan hij duurt. Tegen deze achtergrond speelt het verhaal van de jonge Juan De Vere. Hij is werkzaam als persoonlijk secretaris van de regisseur Eduardo Muriel. Zijn ontluisterend slechte huwelijk blijft niet onopgemerkt. Langzaam ontrafelt Juan De Vere het grote geheim achter dit slechte huwelijk. In het bruisende Madrid van de tachtiger jaren waarin iedereen hernieuwde vrijheid beleeft, maar ook de smet meedraagt van vele jaren ellende valt het verhaal op zijn plek.
"Zo begint het slechte" is een langzaam boek maar dat is niet storend omdat Marias op sublieme wijze details, beschrijvingen en overwegingen minutieus weet te ontleden. Ik heb mij 549 pagina's geboeid gevoeld.
Schitterend boek! Een aanbeveling voor wie houdt van langzame boeken met een sterk filosofische inslag.

Wat lees ik toch graag de boeken van Kader Abdolah! Weer een geweldig werk.
Abdolah gebruikt een oud manuscript van een Perzische sjah die een reis door Europa onderneemt om verschillende verhalen uit verschillende tijden met elkaar te verbinden.
Ten eerste het verhaal van de Perzische sjah, die zich gaande zijn reis realiseert dat de tijd van de oude koningen voorbij is. Dus ook zijn tijd. Dat er grote veranderingen op komst zijn die ouderwetse autoritaire leiders ten val zullen brengen. Hij schetst een koning die gewend is aan autoritair leiderschap en zich heeft weten te handhaven dmv een zekere mate van terreur. Maar ondanks dat is deze koning niet onsympathiek en zeker niet dom.
Ten tweede verbindt hij het verhaal van de sjah met dat van zijn eigen vlucht naar Europa. Zijn komst naar Nederland en de wijze waarop hij zich in een nieuw land heeft weten te ontwikkelen en uiteindelijk onderdeel wordt van de Nederlandse samenleving.
Ten derde verbindt hij de reis van de sjah met de vluchtelingencrisis waarin Europa zich thans bevindt en de gevolgen ervan.
En tenslotte ook de komst van vrijzinnige vrouwen die voor zichzelf kiezen en het recht daarop opeisen.
Geniaal!

 

In de jaren 70 van de vorige eeuw was Rob(ert) Anker mijn leraar Nederlands. Hij was een geliefde docent vanwege zijn geestigheid en zijn passie voor boeken. Van hem leerde ik de liefde voor het geschreven woord. Voor mijn mondeling Nederlands kreeg ik een 8 van hem. Via de media drong van tijd tot tijd nieuws over hem tot mij door; hij was auteur en dichter geworden en won met zijn werk prijzen. Het speet mij toen ik vernam dat Rob overleden was. Even later vond ik dit boek op een rommelmarkt en moest het kopen.
Hajar en Daan gaat over een docent Geschiedenis die verliefd wordt op een leerling van Marokkaanse afkomt, een dubbel taboe dus.

Het is een af en toe hilarisch en vlot geschreven verhaal, hier en daar Herman Koch-achtig cynisch. Maar ook gevoelig en pijnlijk. Openhartig en confronterend. Een mooie liefde die niet mag zijn en Daan wegvoert van een gemakkelijk en oppervlakkig leven.
Nog steeds actueel veronderstel ik.
Een aanrader!

Miro by A. E. Nasr
This novel is by far the best novel I reviewed until now!
Excellent writing, reliable characters placed in the cruel truth of actuality.
Living in a Europe that is divided by a debat on refugees, this novel should be a required reading in college.
I would like to thank A.E. Nasr for this excellent novel..
Congrats!

I was assigned this title in a book group and asked to give an honest review.
And I looked forward to do so. I am a poem-reader!
But reviewing English poetry asked a lot of work. Writing poems is as painting pictures, painting life.
It is all about the description of feelings, colors, scents...using words to discripe 'being'. So, I took my time (sorry PMF).
Asked friends; How would you translate this? What does the writer means with that?
We talked about this beautiful poems, about the whole book and I think that's what readers should do when it comes to poetry.

The description of the contents of this book a lifetime love, best descriped by the author himself, in the following sentences:

What we've seen
We'll Always be
It's just you and me

I loved it! Five stars! Congrats PMF!

De boeken van Anna Blaman blijven boeien. Natuurlijk is het taalgebruik verouderd, de thema's zijn dat zeker niet.
Het boek verhaalt over een aantal mensen die zonder duidelijke reden, toevallig in elkaars levens te recht komen. Zij worden allemaal 'verliezers' van anderen en van zichzelf daar hun onmiskenbare menselijke aard die per definitie tekort schiet.
Ik heb genoten. Een aanrader voor wie houdt van Blamans taalgebruik en de wijze waarop ze zeer minutieus relaties weet te ontrafelen.

                     

                     

Ik vraag jullie aandacht voor een mooie auteur uit Zimbabwe, P Zoro. Ik ontmoette haar in een Goodreads review groep. Pricilla schrijft prachtige boeken. Voor iedereen die het niet erg vindt in het Engels te lezen is zij echt een aanrader. Hierbij haar authorspage op amazon. Daar vind je ook haar boeken.

http://amzn.to/2ElFTX3. En dit is haar authorspage op Goodreads